خداى تعالى به بعضى از صدّیقین و نیکان الهام کرد که: «بندگانى دارم که مرا دوست دارند و من ایشان را دوست مى دارم و آنان مشتاق من و من مشتاق آنان هستم و آن‌ها یاد من مى کنند و من یاد آن‌ها مىکنم. چنانچه راه آن‌ها را انتخاب کنى من تو را دوست مى دارم و اگر تخلف از روش آنان نمائى، تو را دشمن مى دارم».
آن صدّیق به پیشگاه پروردگار عرض کرد: علامت و نشانه‌هاى آن بندگان که چنین و چنانند چیست؟
در این هنگام به او الهام شد:
ادامه مطلب
درباره این سایت